1. تمایز تکنولوژی پردازش

فیلم هم اکستروژن به طور کلی با توجه به روند فعلی به روش ریخته گری و روش فیلم دمیده تقسیم می شود.

فیلم ریخته گری از نظر ظاهری بسیار شفاف و در لمس نرم است. تحمل ضخامت فیلم را می توان با یک ضخامت سنج تا %2± اندازه گیری کرد (روش آماری 2Sigma)، در حالی که تحمل ضخامت فیلم های چند لایه هم اکسترود شده معمولاً در محدوده ± 8 درصد است. در سال های اخیر، با پیشرفت مداوم تکنولوژی، تحمل ضخامت تجهیزات اکستروژن فیلم نه لایه و بیش از نه لایه بسیار بهبود یافته است و ضخامت محصول می تواند با محصول ریخته گری قابل مقایسه باشد. اما مهم نیست که فیلم با چه فرآیندی تولید می شود، اگر سطح فیلم را با دقت مشاهده کنید، به طور کلی خطوط فیلم ریز را پیدا خواهید کرد. جهت خط فیلم فیلم ریخته گری موازی با جهت سیم پیچ است، در حالی که جهت خط فیلم محصول فیلم دمیده با جهت سیم پیچ موازی نیست. این به این دلیل است که فیلم روی قالب قرار دارد، چه در حال چرخش به سمت بالا، چه چرخش قالب، و چه در حال چرخش و سیم پیچی. از چپ به راست شبیه به دوک می‌چرخد تا از ایجاد لبه‌های سفت جلوگیری شود.

روش های متداول دمیدن فیلم شامل روش های دمیدن بالا، پایین دمیدن، دو حباب و سه حباب است. محصولات فیلم منفجر شده با هوا خنک می شوند، بنابراین شفافیت ضعیف است و دست سخت تر می شود. روش دمیدن پایین، روش دو حباب و روش سه حباب با آب خنک می شود و شفافیت فیلم را می توان با فیلم ریخته گری مقایسه کرد. از این میان، روش دو حباب و روش سه حباب، فیلم های گرما انقباض تولید می کنند. نسبت باد کردن و نسبت کشش عموماً بالای 3 است. کشش فیلم با کشیدن فیلم به صورت طولی و جانبی با دست دشوار است. آن را در آب جوش بریزید، انقباض آن بسیار زیاد است. روش دو حباب معمولاً فیلم POF تولید می کند که معمولاً در بسته بندی نودل های فوری بشکه ای استفاده می شود. فیلم تولید شده به روش سه حباب عمدتاً در بسته بندی فرآورده های گوشتی استفاده می شود.

2. شناسایی مواد

فیلم سه لایه اکسترود شده مشترک، مانند فیلم PE، CPP، با روش شناسایی شعله و ظاهر قابل تشخیص است. برای فیلم های پنج لایه و بیش از پنج لایه اکسترود شده مشترک، مهارت های خاصی در شناسایی وجود دارد.

فیلم های اکسترود چند لایه کنونی موجود در بازار عمدتا دارای ترکیبات زیر هستند: PO/PA، PO/EVOH، PO/PA/EVOH، PO/PVDC. اگر از روش شناسایی احتراق استفاده شود، فیلم PVDC، PA co-extruded طعم خاصی دارد و شناسایی نسبتاً آسانی دارد. شناسایی بوی سوختن پلاستیک مانند یک طعم دهنده شراب است. تنها با تجمع مداوم می توان ترکیب مواد فیلم اکسترود شده را به خوبی تشخیص داد.

به طور کلی اتاق های بازرسی کارخانه های غشایی در مقیاس بزرگ مجهز به میکروسکوپ می باشد. با کمک معرف های شیمیایی ویژه برای ایجاد رنگ های PA، EVOH و PVDC می توان ساختار لایه های سد فوق را مشاهده کرد و ضخامت هر لایه را به دقت اندازه گیری کرد. این نتیجه آزمایش برای طراحی ساختاری مواد بسیار مفید است.

در بالا به طور مختصر روش های شناسایی فیلم های عمومی توضیح داده شده است. اگر با استفاده از برخی روش‌های آزمایش متداول در اتاق آزمایش ترکیب شود، مانند تست استحکام کششی، کرنش اسمی در هنگام شکست، استحکام مهر و موم حرارتی، استحکام ضربه، سرعت انتقال اکسیژن، انتقال بخار آب، باید بتواند اساساً ساختار را قضاوت کند. فیلم، تا زمینه ای برای طراحی فرمول فراهم شود.